Psycholog, zajęcia terapeutyczne

Główny cel terapii:

Zajęcia mają na celu poprawę funkcjonowania emocjonalnego i społecznego, niwelowanie zachowań społecznie niepożądanych, pokazywanie sposobów radzenia sobie w kontaktach z innymi dziećmi oraz wypracowanie tolerancji na błędy i niepowodzenia, doskonalenie umiejętności społecznych przez modelowanie zachowań.

Inne cele terapii:

  • wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa
  • obniżenie poczucia niepokoju i napięcia
  • wdrażanie do samodzielnego wykonywania czynności
  • kształtowanie kontaktów społecznych
  • pomoc w uwalnianiu się od zachowań niepożądanych
  • nauka umiejętności przebywania w grupie oraz opanowania umiejętności wspólnej zabawy i pracy
  • wykształcenie motywacji do komunikowania się
  • wzbudzanie zainteresowania otoczeniem
  • poprawa umiejętności spostrzegania, odbioru i przetwarzania informacji napływających z otoczenia
  • zmniejszanie i redukowanie zachowań utrudniających naukę
  • budowanie poczucia własnej wartości
  • pozytywne wzmacnianie osiągnięć
  • nauka aktywnej komunikacji jako sposób na wyrażanie emocji
  • nauka i modelowanie zachowań pożądanych
  • ćwiczenia rozwijające sferę emocjonalno- uczuciową
  • uczenie przestrzegania zasad i norm obowiązujących w sytuacjach grupowo-społecznych
  • wypracowanie tolerancji na błędy i niepowodzenia
  • uczenie zdolności przewidywania konsekwencji różnych zachowań
  • Rozwiązywaniu dziecięcych problemów emocjonalnych: nieśmiałość, lęk, przewlekły i nagły stres, depresja, zachowania opozycyjno-buntownicze, agresja, niskie poczucie własnej wartości
  • Wsparcie dla dzieci znajdujących się w emocjonalnie trudnej sytuacji rodzinnej (konflikty rodzinne, rozwód, choroba lub śmierć bliskiej osoby)
  • Trudności wychowawcze – poradnictwo i warsztaty dla rodziców

Integracja Sensoryczna

Integracja sensoryczna (SI) to inaczej zdolność do rozumienia i porządkowania bodźców i informacji dostarczanych z otoczenia i z własnego ciała poprzez zmysły. Umiejętność ta pozwala dziecku zrozumieć, jak funkcjonuje otaczający je świat i nadaje sens nieustannie docierającym zewsząd bodźcom.

Główne Cele

Głównym celem terapii integracji sensorycznej jest stymulacja centralnego układu nerwowego poprzez pobudzanie receptorów zmysłowych.  Proces ten ma dostarczyć aparatowi sensorycznemu odpowiednią ilość i jakość bodźców, aby na ich podstawie mózg nauczył się właściwego reagowania i wykształcił prawidłowe reakcje adaptacyjne.

Oddziaływanie terapeutyczne polega na planowym bodźcowaniu trzech podstawowych, pierwotnych zmysłów: dotyku, czucia głębokiego, równowagi, które stanowią bazę dla wykształcenia wyższych, bardziej zaawansowanych umiejętności przetwarzania sensorycznego.

Cele odpowiednio ukierunkowanych zabaw

Cele odpowiednio ukierunkowanych gier i zabaw w procesie terapeutycznym integracji sensorycznej to:

  • polepszenie przetwarzania bodźców sensorycznych;
  • normalizacja napięcia mięśniowego;
  • regulacja równowagi;
  • odbudowanie schematu ciała oraz percepcji ciała w przestrzeni;
  • poprawa sprawności ruchowej;
  • udoskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej;
  • zmniejszenie ilości zachowań autostymulujących;
  • poprawa koncentracji uwagi.

Dla kogo:

Zajęcia przeznaczone dla dzieci i młodzieży z:

  • zaburzeniami integracji sensorycznej (nadwrażliwością lub podwrażliwością np. dotykową, wzrokową, słuchową, przedsionkową, niepewnością grawitacyjną, nietolerancją ruchu, dyspraksją),
  • opóźnieniem i zaburzeniami rozwoju mowy,
  • specyficznymi trudnościami szkolnymi, takimi jak: dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia,
  • opóźnieniem rozwoju psychoruchowego,
  • ciąż wysokiego ryzyka, przedwcześnie urodzonymi lub znacznie po terminie, po pobytach na OIOM-ie Noworodkowym, po powikłanych porodach, urodzonymi przez cesarskie cięcie,
  • niepełnosprawnością intelektualną,
  • niedowidzącymi i niedosłyszącymi,
  • z ADHD, ADD,
  • z autyzmem,
  • z zespołem Downa, Aspergera, Reta, Williamsa, Turnera, Kinefertera,
  • z MPD (mózgowym porażeniem dziecięcym).

Na czym polega:

Terapia jest oparta na przemyślanym programie ćwiczeń, które są dobrane do indywidualnych możliwości i potrzeb dziecka.

Terapię zaburzeń przetwarzania sensorycznego poprzedza wykonanie specjalistycznej diagnozy i stworzenie planu terapeutycznego.

Terapia
Ręki

Motoryka mała to zespół wszystkich czynności, jakie wykonuje się przy użyciu rąk. Nie jest ona wrodzoną cechą, którą dziecko posiada od urodzenia – każda osoba musi zatem nauczyć się motoryki małej i ją doskonalić.

W przypadku, gdy w okolicach motoryki małej pojawią się zaburzenia, wówczas niezbędne są różne korekcyjne ćwiczenia, których zadaniem jest niwelowanie nieprawidłowości, jak również stymulacja rozwoju.

Główne Cele

Usprawnianie i wspomaganie dziecka w osiągnięciu
optymalnego poziomu w zakresie samoobsługi oraz doskonalenie sprawności
manualnej i grafomotoryki poprzez usprawnianie funkcji percepcyjno –
motorycznych.

Inne Cele

  • rozwijanie ogólnej koordynacji ruchowej, rozwijanie koordynacji obustronnej;
  • usprawnianie sprawności ruchowej całej kończyny górnej;
  • udoskonalenie sprawności manipulacyjnej ręki;
  • doskonalenie umiejętności chwytu;
  • doskonalenie techniki pisania;
  • poprawa koncentracji;
  • wzmacnianie poczucia własnej wartości poprzez budzenie wiary we własne możliwości.

Zajęcia Rozwijające Umiejętności Społeczne

TUS, czyli Trening Umiejętności Społecznych, to forma pracy ukierunkowana na uczenie się przez dzieci efektywnych sposobów funkcjonowania społecznego.

 Wspierane są komunikacja (np. umiejętność słuchania, reagowania na wypowiedzi innych, zadawanie pytań), umiejętności prospołeczne (m.in. nawiązywanie kontaktu wzrokowego, tworzenie i utrzymywanie granic, pomaganie innym), radzenie sobie w trudnych sytuacjach (np. nauka asertywności, proszenie o pomoc) oraz takie sfery, jak emocje (rozpoznawania, nazywania stopniowanie) czy budowanie własnej tożsamości (m.in. odkrywanie swoich cech, mocnych i słabszych stron).

Cele treningu umiejętności społecznych

§  optymalizacja zachowań społecznych

§  korygowanie nieprawidłowych nawyków i zastąpienie ich nawykami adekwatnymi do sytuacji

§  uzyskanie umiejętności, kompetencji i wiedzy społecznej

 

§  przełożenie wyuczonych i wyćwiczonych zachowań do rzeczywistości! (najważniejsze).

 

Zajęcia skierowane do:

Zajęcia TUS są przeznaczone głównie dla dzieci i młodzieży przeżywających trudności w relacjach, ale nie tylko.

 Trening szczególnie polecany jest dzieciom z:

  •  autyzmem
  • zespołem Aspergera
  •  zaburzeniami zachowania 
  •  ADHD.

 Warto wspomnieć, że bardzo dobre efekty obserwujemy też u dzieci lękliwych, nieśmiałych i wycofanych.

Terapia
Pedagogiczna

Terapia pedagogiczna to system funkcjonalnych działań czynnościo – usprawniających i korekcyjno – kompensacyjnych.

Głównym celem leczenia jest  przyczyna i pomoc w uczeniu się i eliminowaniu niepowodzeń szkolnych.

Cele Terapii Pedagogicznej

 

  • ma doprowadzić do wytworzenia w uczniu świadomości jego mocnych stron, eliminowanie słabych, hamujących czy utrudniających procesy uczenia się,
  • kompensowanie braków w zakresie poszczególnych funkcji w oparciu o mocne strony dziecka, umożliwienie mu wszechstronnego rozwoju,
  • nauczenie poprawnego czytania i pisania a równocześnie zapobieganie powstawaniu zaburzeń emocjonalnych, ewentualne ich niwelowanie oraz wypracowanie właściwej motywacji do nauki.

Zajęcia skierowane do:

  •  dzieci posiadające specyficzne trudności w uczeniu
  • dzieci dyslektycze i zagrożone dysleksją,
  •       dzieci, u których zdolność do czytania, pisania i liczenia jest obniżona
  •   opóźniony rozwój mowy, ruchowy, lateralizacja, używanie zamiennie prawej i lewej ręki;

Wczesne Wspomaganie Rozwoju Dziecka

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka 

to interdyscyplinarne podejście, umożliwiające objęcie specjalistyczną opieką dziecka i jego rodziny.

 To kompleksowe, intensywne i wielospecjalistyczne działania mające na celu pobudzanie i stymulowanie psychoruchowego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia pierwszych sygnałów nieprawidłowego funkcjonowania do podjęcia nauki w szkole.

Cele WWRD

Głównym celem WWRD jest pobudzanie i stymulowanie ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia u niego niepełnosprawności do czasu podjęcia nauki w szkole.

Zakres WWRD dotyczy:

  • rozwoju motorycznego,
  • stymulacji polisensorycznej,
  • rozwoju mowy i języka,
  • orientacji i poruszania się w przestrzeni,
  • usprawniania widzenia, słuchu,
  • umiejętności samoobsługi i funkcjonowania w środowisku,